رنگ آميزي شيشه اي (شيشه هاي دكوراتيو)چيست؟

در همه چيز از بطري هاي شيشه اي به پنجره كليسا – به شما مقدار زيادي از رنگ آميزي شيشه ديده مي شود. رنگ آميزي شيشه اي توليد شده است و براي هزاران سال به دليل زيبايي، توليد و دوام آن لذت مي برد. اما آنچه رنگ آميزي شيشه اي ساخته شده از؟ در زير يك بحث كوتاه در رنگ آميزي شيشه اي و پروژه هاي ما عشق را به با آن مي باشد.
شيشه هاي دكوراتيو رنگ آميزي شيشه اي است: بسياري از رنگ هاي شيشه اي

ما اغلب خواسته چه شيشه اي ما مي شود رنگ آن است. شيشه اي استفاده مي كنيم در رنگ هاي خاص ساخته شده است. آن است كه “رنگ آميزي” را از طريق فرآيند ساخت، نه با رنگ آميزي آن پس از آن. شيشه اي شفاف از شن و ماسه سيليس و مواد ديگر ساخته شده، آن را به وضوح مناسب را، نقطه ذوب و قدرت است.
شيشه هاي دكوراتيو است كه با اضافه كردن اكسيدهاي فلزي و يا پودرهاي فلزي به مذاب شيشه هاي رنگي. بسته به نوع فلز، شيشه اي طول مي كشد در يك رنگ خاص. شما ممكن است را ديده اند “آبي كبالت” بله شيشه اي، كه رنگ مي آيد از اضافه كردن كبالت. اكسيدهاي مس نيز به رنگ آبي شيشه اي به سبز مايل به آبي است. گوگرد و كادميوم را زرد. اكسيدهاي آهن توليد سبز و قهوه. قلع توليد سفيد. كروم توليد سبز زمردي. در توليد شيشه هاي اوليه، نادرترين رنگ قرمز بود. دليل اين است كه قرمز مورد نياز گران ترين مواد افزودني – طلا. امروز، داروخانه ها مواد ديگر است كه توليد رنگ قرمز در بر داشت، اما شما نمي خواهد شيشه اي قرمز بسيار در رنگ آميزي شيشه اي واقعا عتيقه را ببينيد. (بيشتر بدانيد: مقاله Geology.com “عناصر رنگ” براي اطلاعات بيشتر در رنگ آميزي اكسيد فلزي شيشه اي مشاهده فيلم ها از روزنه هاي شيشه اي براي اطلاعات بيشتر در توليد شيشه را مشاهده كنيد.)

حتي بيشتر هزينه عينك iridized و دورنگ نما هستند. شيشه اي Iridized است با اضافه كردن يك پوشش نازك از اكسيد فلزي به ورق شيشه اي ساخته شده است. “Irid” عينك داراي اثر رنگين كمان. دورنگ نما، و يا “dichro”، شيشه اي است كه با اضافه كردن چند لايه فوق العاده نازك از اين اكسيدها به شيشه ساخته شده است. اين باعث مي شود dichro تغيير رنگ شيشه اي بسته به زاويه در حال مشاهده. با اين ويژگي، و برخي از بافت به تغيير است كه زاويه ديد، برخي از اثرات رنگ هاي شگفت انگيز را مي توان با dichro شيشه اي ايجاد شده است. (بيشتر بدانيد: مقاله ويكيپديا “دورنگ نما هاي شيشه اي” را ببينيد.) ما با استفاده از رنگ هاي بسياري شيشه اي در استوديوي ما، از جمله قرمز، irid و dichro. (مرور نمونه كارها ما را به ديدن چگونگي استفاده از شيشه هاي رنگي.)

سريدار رنگ آميزي شيشه اي رنگ آميزي شيشه اي (شيشه هاي دكوراتيو )باشد: رنگ آميزي شيشه اي سربدار

در تبادل نظر، ما استفاده از مواد رنگ آميزي شيشه اي در تمام هنر ما، اما زماني كه ما به يك پروژه رنگ آميزي شيشه اي مراجعه كنيد، آن است كه معمولا يك پنجره براي استفاده در خانه، كسب و كار و يا كليسا. در ابتدايي ترين سطح آن، يك پروژه رنگ آميزي شيشه اي متشكل از تكه هاي شيشه اي كه لبه ها در برخي از شيوه متصل به هم.

دو مواد رايج مورد استفاده براي پيوستن به شيشه اي مس فويل و سرب وجود دارد. با هر، لبه هاي شيشه اي در يك كانال است كه مطابق با شكل قطعه برگزار شد. فويل مس است كه معمولا توسط علاقمندان با توجه به سهولت مونتاژ استفاده مي شود. سرب پر هزينه تر و دشوار است براي استفاده است، اما نياز لحيم كاري به مراتب كمتر و توليد لباس بسيار، نتيجه قابل پيش بيني. در تبادل نظر، ما استفاده از سرب در پروژه هاي شيشه اي رنگ آميزي ما، اما ما اغلب تعمير آيتم هاي فويل مس براي مشتريان.

پروژه هاي شيشه اي رنگي در چند مرحله ايجاد شده است. اول، يك الگوي طراحي شده است كه شامل اطلاعات در مورد شكل دقيق و رنگ هر قطعه. امروز ما اغلب با استفاده از طراحي به كمك كامپيوتر براي ايجاد الگوهاي، اما بسياري از هنرمندان رنگ آميزي شيشه اي هنوز هم تنها مداد و كاغذ استفاده كنيد. ما خواهد شد و سپس به طور معمول اين الگوي چاپ در اندازه كامل براي استفاده در ساخت و ساز از پنجره. ما همچنين مي توانيد چاپ از طراحي براي كمك به تجسم و تنظيم پروژه نهايي استفاده كنيد. (صفحه خدمات ما براي اطلاعات در الگوهاي چاپ براي طرح هاي خود را مشاهده كنيد.) قطعات شيشه اي به صورت جداگانه قطع به جا الگوي. مجموعه اي از ابزارهاي مورد استفاده براي انجام اين كار، از برش و انبردست به چرخ الماس شن.

هر قطعه مناسب است را به يك “H” كانال نوار شكل سرب، نام نهاد. آمد قطع و خم را به تناسب محكم در اطراف هر قطعه. پايان مي رسد از آمد سپس با هم جمع متصل شده است. تكميل قطعه ممكن است شامل حفاري، سيمان شيشه اي به آمد – براي توليد يك پنجره محكم تر – و احتمالا درمان آمد و لحيم كاري با مواد شيميايي به آنها رنگ.

هنگامي كه پنجره به اتمام است، آن را بايد تميز شود. با توجه به بقاياي لحيم كاري و حفاري، سيمان فرآيند، اين مي تواند زمان تقريبا به اندازه ساخت پنجره است.

اگر پروژه اين است كه يك پنجره بيروني و يا درب، ممكن است از “لعاب سه گانه” قطعه. رنگ آميزي شيشه اي است: سه شيشه هاي دكوراتيو شامل ساندويچي آن را بين دو قطعه از شيشه اي شفاف، با فضا مهر و موم شده در اطراف لبه. نتيجه يك واحد شيشه اي عايق (IGU) تبديل مي شود. حفاظت اين راه پنجره براي تميز كردن آسان، بسيار با دوام و يك عايق بسيار خوبي براي پنجره بيروني و درب است. پنجره پس از آن آويزان مي شود و يا نصب شده است، و اميدوارم براي سالهاي زيادي را به آمده لذت مي برد. (بيشتر بدانيد: مقاله ويكيپديا “رنگ آميزي شيشه اي” را ببينيد.)

لطفا با ما تماس بگيريد اگر شما سوال در مورد رنگ آميزي شيشه اي، و يا مي تبادل نظر با شما كار بر روي يك پروژه رنگ آميزي شيشه اي است.

برچسب ها: تزئينات شيشه اي, شيشه تزييني, شيشه دكوراتيو, شيشه هاي اپكسي, شيشه هاي استندگلس, شيشه هاي پتينه, شيشه هاي تزئيني, شيشه هاي تيفاني, شيشه هاي دكوراتيو, شيشه هاي دكوراسيون داخلي, شيشه هاي دكوراسيوني, شيشه هاي ويتراي

شيشه پتينه

تاريخچه
منابع بسياري شروع شيشه گري را از حدود سال ۲۰۰۰ ق.م. تخمين زده اند اما تاريخ شناسان در اين مورد اختلاف نظر دارند.
بدون شك رومي ها و مصري ها بهترين و پيشرفته ترين شيشه گران عصر خود بوده اند. نمونه هاي بسياري از اين آثار در موزه هاي دنيا نگهداري مي شود بعنوان مثال در موزه كورنينگ نيويورك قطعات با ارزشي از آثار شيشه مذاب موجود است، كه تصاوير آنها در صفحات بعد آمده است.با بررسي اين اشياء اطلاعاتي در مورد روند ساخت شيشه مذاب بدست آمده است. اشيايي مانند كاسه هايي با فرم هاي پيچيده، جواهرات، و كاشي هاي تزئيني ديواري كه تقريباً در سالهاي ۱۵۰۰ ق.م. تا ۵۰۰ بعد از ميلاد ساخته شده است. ليكن بعد از اين تاريخ يعني ۵۰۰ بعد از ميلاد هيچ اثري از آنها يافت نشده است. مشخص نيست بعد از اين تاريخ چه برسر آن آمد.

شايد اين سئوال را بتوان اينطور پاسخ داد كه پس از آن روش شيشه فوتي روش سريع و مطلوب فرم دهي شيشه شد. به نظر مي رسد از سالهاي ۵۰۰ بعد از ميلاد تا اوائل ۱۹۰۰ عاري از هرگونه اثر شيشه مذاب بوده است. البته باستثناي كارهايي كه به روش ذوب شيشه خرده در قالب( Pate de verve ) انجام مي شده كه در دوره Art Nouveaou بسيار كاربرد داشته است. آثار <<هنري گراس>>، نمونه خوبي از اين روش در سالهاي ۱۸۸۰ تا ۱۹۲۰ بوده است. هنرمندان شيشه فوتي در دوره هاي اوليه از بعضي تكنيك هاي شيشه مذاب نيز براي ايجاد طرح روي آثار خود استفاده مي كردند با اين وجود فعاليت اصلي آنها در جهت بهبود روش فوق براي بازار در حال رشد شيشه بود.

با درنظر گرفتن موارد فوق قابل در ك است كه براي احياي دوباره شيشه مذاب زمان طولاني صرف شده است.
تكنولوژي شيشه بهترين دوران رشد و ترقي خود را در طول دوره رنسانس اروپا و همچنين بعد از آن طي كرد. ولي به دلايلي آنطور كه انتظار مي رفت ،روش ساخت شيشه مذاب تولد دوباره اي در اين دوران طلايي نداشت. در اين دوران به اين روش كم توجهي يا حتي از آن چشم پوشي شد. در دوران معاصر نيز اين روش از رشدي كه ساير روشهاي فرم دهي شيشه داشته، محروم بوده است.

هرچند هزاره اول تاريخ ۴ هزارساله شيشه گري از آثار بجامانده غني بوده است ،ولي بنظر مي رسد در ۲۰۰۰ ساله بعدي در اين زمينه كار نشده است.« ال. سي.پتينه» در شاهكارهاي خود از اين هنر استفاده كرده است. او در اثار خويش از نوارهاي با اين روش برروي سطوحي كه بصورت شيشه فوتي آماده مي شد، استفاده مي كرد. همچنين از تكه هاي دميده شده كه وسيله تكنيك Slump به صورت تخت درآمده اند و سطح هايي بافت دار يا نقش دارند، استفاده مي كرد.
از حدود سالهاي ۱۹۳۵ لعاب شيشه اي، روش Slump و برحسب اتفاق شيشه مذاب دوباره ظاهر شد.

در آن دوران انواع مختلفي از شيشه در دسترس بود. از شيشه هاي جام ارزان قيمت گرفته تا بطريهاي شيشه اي رنگي اين روش دوباره فرم دهي شيشه در يك سري گروههاي كوچك در نواحي از آمريكا گسترش پيدا كرد، ليكن در ابتدا درك تكنولوژي شيشه و دانش نحوه استفاده از شيشه در رأس اين فعاليت ها نبود.

آثار معاصر
دسترسي به دانش روز و آزادي هنرمندان در اين روش كار، پيشرفت سريعي در آن ايجاد كرده است. هنرمندان امروزه آثاري پويا، پيچيده و نو خلق مي كنند.
در سال ۱۹۴۰« مايكل و فرانسيس هيگن» از معدود هنرمنداني بودند كه فرم دادن شيشه هاي تخت و آثار فيوز و لعاب شيشه اي را براي امرار معاش خود برگزيدند.
« كي كيني» در سال ۱۹۶۳ كتابي با عنوان«glass craffs » نوشت كه حاصل تجربه هاي شخصي او در مورد كار با شيشه هاي تخت و فرم دهي آنها بود. علاقه و ذوق وافر او در مورد كار با شيشه هاي مذاب و قالب ريزي ، نكات روشني را براي حركت شيشه گري در سالهاي اوليه دهه ۶۰ آشكار كرد.

هنرمند ديگري كه بعنوان يكي از تأثيرگذاران در رشد شيشه مذاب به حساب مي آيد« هريت اندرسون» بود. در سال ۱۹۸۱ او دوره اي در مورد شيشه نزد« مورتيس هينن» در موسسه تكنولوژي روچستر گذراند كه او را به ترك رشته خود يعني نساجي و جستجو مطالعه در زمينه شيشه گرم و كوره اي ترغيب كرد.
نتايج آزمايشات بسيار و تحقيقات به دقت ثبت شده در طول سالها او را براي چاپ كتابي به نام <> ياري كرد.
دستيابي به آثار قابل استفاده شيشه فيوز يا لعاب شده هميشه مشكلي براي هنرجويان مبتدي بوده است. آنها براي ساخت و هم جوشي شيشه هاي رنگي دچار مشكل مي شوند و در نتيجه آثار خود را روي شيشه هاي رنگي محدودي متمركز مي كنند، يا اينكه از لعاب فريت روي شيشه هاي جام استفاده مي كنند.

جمع آوري آنينك در سال ۱۹۹۵ باعث رواج دوباره شيشه خانه بندي يا Stained شد. شهرهاي مانند دنور، كلورادو تبديل به مركزي براي تجارت شيشه هاي اين كار شد، كه از پنجره هاي خانه هاي قديمي در سواحل شرقي بدست مي آمد. تقاضا براي خريد اين نوع كار موجب توليد دوباره طرح هاي قديمي، با تكنيك هاي معاصر و نو در آتليه ها و كارگاه ها شد.
رشد كارگاهي توليد شيشه خانه بندي بوسيله توليدات جديد كارخانجات شيشه كه با اين نوع توليد همآهنگ شد، امكان پذير گشت و براي اولين بار شيشه به دور از مصارف صنعتي توليد شد. توليد شيشه در انواع مختلف به مقدار كم به كارخانجات اجازه پاسخگويي به نياز مصرف كنندگان را داد. بازار درحال توسعه و شيشه هاي جديد محركي قوي براي هنرمندان اين رشته بود.

شيشه استين مدرن كه با تقليد روش هاي سنتي به حركت درآمده بود به يك هنر بسيار گسترده تبديل شد. تكنيك هاي مختلف قديمي با اسلوبي معاصر با موفقيت انجام شد. خارج از اين تلاش وسيع شاهد شروع دوباره دوره جديد شيشه فيوز هستيم نخستين دوره جديد در تاريخ ۲۰۰۰ ساله فرم دهي شيشه .
« مواد لازم و ابزار»

امروزه هر كسي كه بخواهد با تهيه لوازم اصلي فيوز اين كار را شروع كند. حتي كساني كه به صورت سرگرمي كارهايي دستي انجام مي دهند
مي توانند با يك سرمايه گذارري كوچك بروي ۴ مورد اصلي كار را شروع كنند. اين چهار مورد عبارتند از:
۱- كوره ۲- طبقات كوره ۳- جداكننده( بتونه) ۴- دستكش نسوز

اصلي ترين بخش اين فرآيند كوره است اين كوره مي تواند يك كوره قديمي سفال يا يك كوره مدرن باشد. تفاوت كوره شيشه و كوره سفال در محل استقرار المنت هاي آن است. در كوره شيشه، المنت ها در روي سقف يا روي در آن قرار دارند. اين نحوه قرارگيري به دليل پخش مساوي حرارت برروي سطوح شيشه است اما در كوره سفال المنت ها در ديوارهاي كوره تعبيه شده اين تفاوت در جايگاه المنت ها باعث تفاوت در سيكل حرارتي و شيوه حرارت دادن نيز مي شود.

مورد مهم بعدي طبقه كوره است كه شيشه هاي موردنظر روي آن قرار مي گيرند. اين طبقات مي توانند جنس هاي مختلفي داشته باشند. طبقات سفالي يا طبقات سيليكون كاربايد بيشتر مورد استفاده هستند. طبقات سيليكوني سريعتراز طبقات سفالي سرد مي شوند و به همين دليل باعث توزيع يكسان دما در سطح زيرين وسطح رويي شيشه مي شوند.
مسئله مهم در مورد طبقات صاف و هموار بودن سطح آن است، در عين حال باندازه كافي بايستي براي پذيرش جداكننده زبر باشد. صنعگتراني كه قطعات بزرگتر مي سازند بنا به نياز خود از طبقات سبك با عايق بندي مارينيت استفاده مي كنند.

مورد سوم يك جداكننده خوب است.اين مسئله بسيار مهم است كه از چسبيدن شيشه به سطح طبقه در دماهاي بالا جلوگيري شود. بيشتر جداكننده ها در دماهاي پائين مانند بهتر عمل مي كنند ولي برخي اوقات به دماهاي بالاتر مثلاً ۹۲۶ تا ۵۶۵ c نيز مي رسد كه در اين دما بيشتر جداكننده ها عمل نكرده و به شيشه مي چسبند و اين مسأله سبب مات شدن سطح شيشه مي شود.

جداكننده هاي بسيار خوبي در بازار موجود است مانند hotline كه مخصوص شيشه ساخته شده است .مواد اصلي اين جداكننده ها هيدرات آلومينا ۴۰%-۶۰% و كائولين خالص ۴۰%-۶۰% و كربنات كلسيم با كربن در يك محلول سوسپانسيون مثل صمغ و بنتونيت است.

اين جداكننده ها به علت دارا بودن حالت سوسپانسيون مخلوط كردن آن راحت تر و سريعتر است و ديرتر ته نشين مي شود. اين مسئله باعث پوشش يكسان سطح مي شود. به عبارت ديگر يك جداكننده بايد به صورت خيس ومرطوب روي سطح طبقه استفاده شود نه به صورت گرد. اين كار باعث صدمه به سطح كار مي شود.
چهارمين بخش مهم دستكش ها هستند. دستكش هاي نسوز بخش بسيار مهم و ضروري اين كار بحساب ميآيد. زيرا بدون دستكش بخش مهمي از زمان شما صرف درمان سوختگي هاي درجه سه خواهد شد.

ساير موارد مورد استفاده:
علاوه بر مواردي كه گفته شد موارد ديگري هستند كه به اينكار ابعاد خلاقانه مي دهند مانند لعاب ،ورق فيبري، مينا( لعاب فلزي)، لاستر
لعاب ازشيشه هاي خردشده با دماي ذوب پائين( با سرب يا بدون سرب) ساخته شده است براي مصرف لعاب از روغن مخصوص چاپ و اسپري استفاده مي شود. وسيله و نحوه استفاده از لعاب در نتيجه كار تأثير مستقيم دارد.
ضريب انبساط، دماي پخت، ماندگاري شيميايي، فاكتورهايي هستند كه در فرمول لعاب لحاظ شده اند. مواردي كه براي انتخاب لعاب بايد در نظر گرفته شود عبارتند از: غلظت لعاب، زمان خشك شدن و چسبندگي.

هنرمندان دلايل خوبي براي استفاده از لعاب روي شيشه دارند. با اين كار نيازي به تميزكردن بسيار دقيق قبل از پخت نيست ،از بلوري شدن جلوگيري مي كند و آثار بد اثر انگشت روي شيشه را نيز از بين مي برد. ضمناً براي آن دسته از شيشه هايي كه بعد از پخت درخشش خود را از دست مي دهند باعث درخشش بعد از پخت مي شود. مهمتر از همه اينكه در صورت كنترل صحيح لعاب امكان طراحي بوجود مي آيد.

بعنوان مثال وقتي لعاب روي شيشه هايي كه حالت رنگين كماني ( هفت رنگ) دارند استفاده مي شود. اين حالت شيشه از بين مي رود. چنانچه بخواهيم اين حالت رنگين كماني جزئي از طرح باشد مي توان قبل از پخت و قبل از اعمال لعاب، سطح شيشه را در مناطق موردنظر با يك لايه شيشه شفاف پوشاند.

تغيير رنگ شيشه با استفاده از لعاب هاي سربي بعنوان يك تكنيك يا روش امكان پذير است. سرب مخصوصاً روي رنگهاي سلينم تأثير گذاشته و قرمز را به قهوه اي تبديل مي كند. كه البته اين رنگ مطلوب نيست ولي به هر حال اين مسئله مي تواند بعنوان يك روش طراحي و رنگ گذاري استفاده شود. مانند بوجودآوردن دو رنگ از يك رنگ يا بوجود آوردن حالت سايه روشن يا دورگيري طرح .دو عامل مهم در استفاده موفقيت آميز لعاب سازگاري لعاب با شيشه و روش مناسب لعاب گذاري است با توجه به اينكه لعاب يك لايه بسيار نازك روي شيشه موردنظر است. بايستي سازگاري و تنش آن آزمايش شود. اين تست با گذاشتن يك توده از پودر لعاب به قطر۱ cm روي دو قطعه شيشه با ضخامت مختلف انجام مي شود. پس ازپخت

با يك شيب نرمال، تنش آن بوسيله تنش سنج( يا به روشهاي ديگر) تست مي شود. شكاف و ورقه ورقه شدن سطح لعاب شواهدي بر ناسازگاري لعاب و شيشه است. روش استفاده مناسب از لعاب يك عامل مهم ديگر در نتيجه گيري مطلوب است. اگر لعاب با روش مناسب اجرا نشود ممكن است نتايج نااميد كننده اي داشته باشد لعاب را مي توان هم به صورت اسپري و هم به صورت گرد استفاده كرد. معمولاً روش اسپري مطلوب تر و راحت تر است. اسپري لعاب كار سختي است اگرچه اسپري لعاب تفاوتي با اسپري لاك و الكل يا رنگ ندارد ولي مهارت نياز دارد. در اسپري كردن ،پوشاندن لبه هاي كار مسئله مهمي است.

در عين حال بايد توجه كرد كه لعاب روي لبه ها جمع نشود چون در كوره شره كرده و به طبقه كوره مي چسبد. بهتر است دهانه اسپري را با زاويه و فاصله مناسب( ۱۵ تا۲۵ cm) به سمت قطعه گرفت و اسپري كرد. بنابراين هريك از عوامل براي حصول نتيجه اهميت دارند.
به دليل وجود متغيرهاي زياد در فرمولاسيون لعاب هاي فيوز، لعابي به نام اسپري ۲A تهيه شده است .اين لعاب براي استفاده با هرگونه وسيله اسپري كننده اي مناسب است. به سرعت خشك مي شود و روي كار مي چسبد.
به عبارت ديگر زمان جابجايي قطعه ،از روي كار كنده نشده و صدمه نمي بيند به اين ترتيب به طراح آزادي عمل در طراحي مي دهد.

ورق هاي فيبر نسوز:
اين ورقه ها بيشتر به شكل نواري بريده شده و استفاده مي شود. اين ورقه ها در كوره روي كار يا زير كار گذاشته مي شود. البته استفاده در سطح زيرين يعني سطحي كه در مجاورت طبقه يا كف كوره قرار دارد بيشتر است. زيرا كه بطوركلي اين روش براي برجسته كردن سطح شيشه استفاده مي شود. وقتي يك لايه نازك از فيبر زير شيشه موردنظر قرار داده مي شود يك سطح بافت دار برجسته روي سطح كار بوجود آورده و بهتر از يك جداكننده بسيار خوب عمل مي كند در برخي موارد نيز مي شود بعنوان جداكننده ، مستقيماً در كوره استفاده شود. در شكل ۷۲ ورق به شكل حلقوي بريده و جدا شده است .از اين روش براي ايجاد اختلاف سطح استفاده شده .
اين ورقها از جنس آلومينا سيلكياي بسيار ريز ساخته شده اند و در فرآيند فرم دهي يك سري الياف آلي نيز به آن اضافه مي شود تا باعث چسبندگي مواد بشود. اگرچه اين الياف مضر نيستند ولي زمان حرارت دهي در اولين كوره هواي كارگاه بايد تهويه شود.

اين ورقهاي نسوز بايستي قبل از استفاده يكبار در كوره حرارت داده شوند. به همين دليل قطعات از قبل بريده شده فيبر را داخل كوره قرار داده و با دماي بالاي حرارت داده مي شود. در زمان حرارت دهي قطعات فيبري سياه شده و دود غليظي ايجاد مي كنند. بعد از سوختن الياف ،ورقه دوباره به رنگ سفيد اصلي خود برمي گردد. ورق هاي فيبر نسوز به رنگ هاي خاصي از شيشه مي چسبند به اين منظور به يك برس سيمي براي جداسازي نياز است.

مينا:
در گذشته براي حل مشكل ناشي از سازگاري بين دو شيشه از رنگهاي مختلف مينا براي رنگ آميزي شيشه استفاده مي شد. عموماً مينا روي شيشه براي رنگ آميزي يا ايجاد بافت استفاده مي شود. اغلب مينا را براي رنگ آميزي و تزئين سطح مس يا ديگر فلزات مورد استفاده قرار مي دهند. ولي برخي رنگهاي مينايي نيز مخصوص شيشه ساخته شده است.
شركت تامسون اخيراً مينايي با مارك <> با درجه انبساطي نزديك به شيشه مذاب ساخته است. براي دستيابي به يك رنگ درخشان بيشتر رنگهاي مينايي با يك عامل زودگداز مانند سرب مخلوط مي شوند، كه ضريب انبساط بسيار بالايي دارد. اين رنگ موقعي كه به شيشه مي چسبد كه شيشه شروع به نرم شدن مي كند.( شيشه جام حدوداً ۷۰۰c به حالت نرمي مي رسد) به هر حال وقتي ميناهاي زودگداز به شيشه تخت مي چسبند، جهت اينكه درجه انبساط آنها با هم تفاوت دارد احتمال ورقه ورقه شدن و كنده شدن دارند. بنابراين ميناهايي با در جه انبساط بالا مطلوب ومناسب شيشه هايي با درجه انبساط بالا هستند.

بهتر است اين رنگهاي مينايي بين دو لايه شيشه قرارداده شود. براي نتايج ثابت و ماندگار بايستي ضريب انبساط مينا با ضريب انبساط شيشه سازگاري داشته باشد.
چگونه مينا با ضريب انبساط شيشه سازگار مي شود؟

در اينجا روشي براي آميختن ميناهاي سربي نوع Ice Fire شركت تامسون براي سازگاري با ضريب انبساط هرگونه شيشه گفته مي شود. اين نوع مينا با ضريب انبساط شيشه گداخته سازگاري دارد و از طرف ديگر با ضريب انبساط شيشه هاي رنگي فرق داشته و كمي پائين تر است. اما رنگهاي سربي براي استفاده روي فلز ساخته شده اند و ضريب انبساطي بسيار بالاتر از شيشه هاي رنگي دارد.

براي يافتن نسبت اين لعاب مينايي به رنگهاي سربي مقدار يك قاشق چايخوري از يك رنگ Ice fire مانند آبي را داخل هاون ريخته و مقدار قاشق چايخوري رنگ سربي آبي اضافه و با دسته هاون مخلوط مي شود .مقدار قاشق چايخوري را جدا كرده و روي يك شيشه تست علامت زده شده قرارداده ميشود .اين تست براي نسبت ۸ به ۱ است. يك هشتم قاشق چايخوري ديگر از رنگ آبي سربي به مخلوط اضافه و مخلوط شده و يك هشتم قاشق چايخوري روي همان شيشه تست قرار داده ميشود. به همين ترتيب نسبت ۸ به ۱ تا ۴ به ۵ درست كرده و روي شيشه قرار داده شده و تا دماي هم جوشي كامل تا حدي كه تمام اين توده هموار شودحرارت داده مي شود. پس ازسردشدن، تنش آن با تنش سنج سنجيده مي شود. مشاهده خواهد شد كه هر رنگي يك نسبت مطلوب براي سازگاري با شيشه تست شده دارد.

براي اينكه اين رنگ آبي با شيشه هاي bullseye سازگار شود ممكن است از رنگهاي Ice fire سربي به نسبت ۵ به ۴ استفاده شود. براي سازگاري ميناي سياه با شيشه bullseye شايد نسبت ۷ به ۱۱ احتياج باشد .ممكن است اين نسبت ها براي شيشه هاي كارخانه هاي ديگر متفاوت باشد.
وقتي رنگهاي زيادي امتحان شد و نسبت مناسب و صحيح پيدا شد يك پالت از ميناها خواهيد داشت كه با شيشهمورد نظر سازگار است.

مينا در دماي ۶۷۶ تا ۷۳۲ c يا در موقعي كه تمام سطح حالت خيس و آبكي دارد به دماي مطلوب و كامل رسيده است. بيشتر كارها تا دماي بالاتر يعني ۸۰۰ تا ۹۰۰ cنياز دارد. ولي به هر حال رنگها به باختن رنگ تمايل نشان مي دهند. در فيوز از مينا براي تزئين روي شيشه استفاده مي شود. نه براي ساندويچ كردن بين دو لايه شيشه .استفاده از مينا در بين دو شيشه در دماي بالا باعث مي شود كه اكسيژن آزاد كند و اين فرآيند باعث ايجاد حباب در بين دو شيشه مي شود.( تقريباً در دماي۸۱۵ c). نتايج مشخص تر در نتيجه تضاد رنگي بين شيشه و مينا حاصل مي شود. مثلاً استفاده از ميناي سفيدروي شيشه مشكي. البته با مقدار زياد مينا مي توان با تضادهاي رنگي ضعيف هم كارهاي زيبايي بوجود آورد. از مينا مي توان با روش گردپاشي، قطره پاشي يا بوسيله سرنگ يا قلم فلزي يا بوسيله سيلك اسكرين( چاپ) يا روش هاي قديمي استفاده كرد.

« فرانسيس هيگن» از روش قطره پاشي كه خود ابداع كرده استفاده مي كرد.او يك لوله شيشه اي را حرارت داده بعد از دو طرف آن را مي كشيد. لوله از وسط باريك شده و در آخر مي شكند و تبديل به يك لوله به حالت قطره چكان مي شود. درواقع اين لوله مانند پي پت عمل مي كند. لوله داخل مايع مي شود ومايع با سرعت معين با برداشتن انگشت از انتهاي پهن آن خارج مي شود. اين سرعت با غلظت دوغاب و بزرگي سوراخ قطره چكان تعيين مي شود. اين روش آزادي عمل هنرمندانه و قدرت كنترل فوق العاده اي به هنرمند براي استفاده از لعاب مي دهد.

« مايكل و فرانسيس هگين» از سال ۱۹۴۲ مينا را روي شيشه جام استفاده كرده اند و در اين مورد مبادرت به توليد كارهاي تجاري كردند ،كه باعث بدست آوردن تجربه هاي بسيار مفيد شده است. آنها يك پالت رنگي بزرگ از مينا روي شيشه از رنگهاي اصلي تا تناليته سوم آن ساختند. ميناهايي كه آنها استفاده مي كردند براي كار روي شيشه هاي جامي كه ۳۰ سال پيش توليد مي شد مناسب بود.در۲۰ سال اخير شيشه جام به روش شناوركردن ساخته مي شود. هرچند درجه انبساط شيشه هاي امروز با شيشه هايي كه آنها استفاده مي كردند متفاوت است، وليكن امروزه از نتايج تجربيات آنها مي توان با كمي تغيير روي شيشه هاي فعلي استفاده كرد.

مسئله مهمتر، يادگيري اين روش است كه بدانيم چگونه تركيبات ميناهاي در دسترس را تست كنيم. ميناها مي توانند در تركيب با لعاب ،لاستر يا دانه هاي درشت فريت يا مهره هاي شيشه اي استفاده شوند. مينا بايد در هاون سائيده و آسياب شود و روي سطح موردنظر پخش شود. يك سطح هموار با يك قطر يكسان باعث جلوگيري از پوسته شدن و ترك خوردن مي شود.

برش شيشه:
در كتاب هاي زيادي در مورد بريدن شيشه توضيح داده شده ولي در اين كتاب فقط به روشهاي بريدن شيشه براي استفاده فيوز پرداخته مي شود. عموماً بريدن شيشه در اين شاخه نياز به دقت چنداني ندارد. يك هنرمند فيوز مي تواند حتي با يك روش بي قاعده از تكه شيشه هايي كه پيدا مي كند تكه هاي شيشه شكسته يا تكه هاي خرد شده براي كار خود استفاده كند. حتي مي توان با كمترين مهارت در بريدن شيشه با شيشه بر آثار پيچيده و شگفت آوري خلق كرد.

يك طراحي جالب مي تواند با يك شكستن ساده شيشه ايجاد شود به اين ترتيب كه مي توان شيشه را بين چند لايه روزنامه پيچيد و با يك جسم سنگين به آن ضربه زد تا خرد شود و پس آن را با دقت روزنامه را باز كرده بدون آنكه ترتيب قطعات خرد شده به هم بخورد، اين قطعات خرد شده را روي يك شيشه ساده گذاشته و در كوره حرارت داده مي شود.
به وسيله روش موزائيك و جمع آوري قطعات كوچك روي يك قطعه شيشه مي توانيد طرحهاي جالبي بدون نياز به برش شيشه بوجود آورد. در صورتي كه اين قطعات به وسيله هاشورهاي منظمي كه با يك شيشه بر زده مي شوند بوجود بيايد كاري كه انجام مي شود بيشتر شبيه كارهاي كاشي و موزائيك مي شود.
برش قطعات شيشه فيوز

در بعضي مواقع ممكن است قطعه فيوز شده به دليل وجود يك ماده خارجي مانند سنگ دچار نقص شود يا اينكه ترك بردارد. در چنين حالتي مي توان آن تكه كوچك را بريد و جدا كرد و مجدداً قطعه را در كوره تا دماي فيوز حرارت داد. از طرف ديگر اگر قطعه ساخته شده مطلوب نباشد ولي قسمتهايي از آن قابل استفاده باشد ،مي توان دور آن قطعه را با شيشه بر خط كشيده و مانند هر شيشه ديگر آن قطعه را بريده و مورد استفاده قرار داد.
بايد توجه داشت شيشه هايي كه به طور كامل فيوز نشده اند(سطح نامرتب دارند) احتمالاً نامنظم و بي قاعده بريده مي شوند. در اين گونه موارد بايستي از اره هاي الماسه استفاده شود.

تهيه و آماده سازي وسايل براي اولين پروژه فيوز هر چند كوچك كار بسيار دقيقي است.
آماده سازي كوره:
در ابتدا بايستي درب كوره بررسي شود. مشخص شود درز يا روزنه اي براي خروج حرارت وجود ندارد و مي تواند كاملاً كوره را پوشش دهد. چنانچه درزي وجود داشت بايد به وسيله قطعات سراميك بردآبندي شود.

اگر كوره دريچه دارد بايد اطمينان حاصل كرد كه اين دريچه كاملاً در جاي خود ً قرار مي گيرد و جايي براي خارج شدن حرارت ندارد. از اين دريچه عموماً براي بررسي قطعه هاي داخل كوره استفاده مي شود. معمولاً كوره ها تايمر و كليد اتوماتيك دارند و بايد براساس بروشور كوره تنظيم و كنترل شوند.
كوره هايي كه در اينجا در مورد آنها بحث مي شود براي مصارف خانگي طراحي شده اند.
در اين نوع كوره ها دماي سطح خارجي كوره به بيش از ۱۰۰c درجه نخواهد رسيد ولي براي احتياط بيشتر نبايد تا فاصله ۴۰ سانتيمتري كوره هيچ شيء قابل اشتعالي وجود داشته باشد.
در مورد گرماسنج:
در هنگام آماده سازي كوره يكي از مهمترين بخشهاي آن (Pyrometer) گرماسنج است. گرماسنج بايد در جايي بسيار محكم در وضعيت عمودي نصب شود و بايد مطمئن شد كه ضربه اي به آن نمي خورد. گرماسنج ها عموماً با ترموكوپل هاي خاص و طول سيم خاصي نصب مي شوند. در غير اين صورت دمايي كه نشان مي دهند اشتباه خواهد بود بايد بدانيم كه سيم قرمز و مشكي با هم عوض نمي شوند. به عبارت ديگر سيم مشكي هميشه + است.
در شاخه ساخت شيشه فيوز روشي براي تنظيم گرماسنج وجود دارد. دراين روش از مخروط ۹/۰ استفاده مي شود. اين مخروط در دماي۷۲۲ c خم مي شود.
دليل استفاده از اين مخروط( ساخت كارخانه ارتون) اين است كه دماي۷۲۲ c حد متوسط دماي تنش زدايي(aneal) و ذوب كامل( fuse) است اين مخروط كوچك۹/۰ داخل يك توده گل رس به حالت ايستاده با يك زاويه بسيار ملايم قرار مي گيرد .وقتي كه قطعه شيشه داخل كوره قرار داده شد به همراه آن اين مخروط داخل كوره و در مقابل دريچه قرار مي گيرد. وقتي در اثر گرماي كوره مخروط خم شد ،عقربه هاي گرماسنج را با پيچ هاي تنظيم آن بايد روي ۷۲۲ c تنظيم كرد. بيشتر درجه بندي گرماسنج ها بجز بعضي از انواع گران آن به حداقل ۲۵ درجه تقسيم شده بنابراين بايد براي تنظيم آن دقت زيادي به خرج داد.
آماده سازي طبقات كوره:
كيفيت جداكننده ها، دقت در استفاده از آن و بافت طبقه كوره سه عامل مهم هستند كه كيفيت سطح زيرين كار را مشخص مي كنند.

تمامي جداكننده ها مخلوطي از رس پخت بالا و آلومينا ديرگداز هستند. در اين تركيبات ذرات رس بعنوان عواملي براي معلق كردن ذرات هيدارت آلومينا در محلول سوسپانسيون عمل مي كنند كه بعد از استفاده روي سطح طبقه باعث بوجود آمدن يك سطح صاف مي شوند. بيشتر جداكننده هاي دماي بالاي موجود در بازاز از چسبيدن شيشه به طبقه كوره جلوگيري مي كنند. جداكننده هاي مخصوصي كه براي كار فرموله شده اند حاوي سوسپانسيون هايي هستند كه در كوره بهتر نتيجه مي دهند. چنانچه هيچ جداكننده اي به سطح طبقه يا قالب

زده نشود ،بدليل اينكه شيشه سريعتر از رس يا مواد سازنده قالب و كوره منقبض مي شود در شيشه شكستگي ايجاد خواهد شد. برخي مواد تشكيل دهنده جداكننده ها در دماي بالا از بين مي رود و به همين دليل بعد از هر بار پخت بايستي يك لايه جديد از جداكننده استفاده شود. در روش Slump بالاترين دما ۶۵۰ تا۷۰۰C است به همين دليل لازم نيست بعد از هر پخت لايه جديدي از جداكننده به قالب زده شود. زيرا كه جداكننده ها خاصيت خود را در اين دما از دست نمي دهند.
نحوه استفاده جداكننده هاي پودري: بايد با ۵ برابر آب مخلوط شوند.اين مخلوط آبداراست و بعد از مدتي ته نشين مي شود بخاطر همين بايستي قبل از هر بار مصرف بخوبي هم زده شود.

از هر نوع قلم مو يا اسپري مي توان براي اعمال جداكننده ها استفاده كرد. درصورت استفاده از قلم مو بهتر است از قلم موي طبيعي ۳ استفاده شود.از قلم موهاي مصنوعي( نايلوني) نيز استفاده مي شود ولي بخوبي قلم موهاي طبيعي نيستند چون تاش هاي قلم مو روي سطح طبقه مانده و باعث خط دارشدن سطح كار مي شود. اما چنانچه اين مسئله براي هنرمند به صورت يك تكنيك طراحي مطلوب باشد، موضوع ديگري است.

براي استفاده از جداكننده هاي طبقه كوره با كاردك و سمباده تميز مي شود .سپس كف كوره بوسيله قلم مو ،در يك جهت به جداكننده آغشته مي شود. فوراً دوباره جدا كننده به وسيله قلم مو در جهت قائم بر وضعيت قبلي زده مي شود. در اين مرحله طبقه كوره كمي تيره تر و سطح آن كاملاً خيس مي شود. به همين ترتيب يك لايه ديگر اضافه مي شود. در اين موقع سطح طبقه كاملاً خيس است و رگه هاي سفيد خاكستري در آن ديده مي شود.

يك روش ديگر براي زدن جداكننده برروي سطح طبقه پاشيدن گرد روي سطح طبقه به وسيله الك با مش ۱۲۰ است ولي روش اول ارجحيت دارد.
روش افشاندن نيز يك راه خوب براي اعمال جداكننده ها است ولي در ايراد در اين روش وجود دارد. اول: افشاندن( اسپري) ميزان كافي پودر روي طبقه. دوم اينكه در هنگام اسپري كردن ذرات آن در هوا معلق شده، يك سطح ناهموار برروي طبقه بوجود مي آورند .
بيشترين مشكلات كه هنگام آماده سازي طبقه عبارتنداز:

۱- بدليل كمبود آب لايه بسيار ضخيم مي شود.
۲- لايه جداكننده قبلي كاملاً پاك نشده در نتيجه سطح آن ناهموارشده.
۳- تميز كاري نشده و مقدار زيادي از جداكننده روي لبه هاي طبقه باقي مانده و اين اضافات در هنگام جاگذاري طبقه در كوره روي قطعات طبقات زيرين ريخته است.
بايد درنظر داشت هيچ جداكننده اي وجود ندارد كه باعث شود سطح زير شيشه مثل سطح روي آن صاف باشد.
نكات مهم :
هميشه اين مسئله مطرح بوده كه آيا مي شود بدون پاك كردن لايه جداكننده قبلي و سمباه زدن، ازهمان لايه قبلي استفاده كرد.
هرچند در برخي موارد اين مسئله چندان مهم نيست ولي ممكن است منجر به خرابي كل كار شود در مواقع فوري و فقط زماني كه شيشه هاي تست در داخل كوره گذاشته مي شود مي توان با يك سمباده خيلي نرم سطح طبقه را تميز و صاف ولايه جديد را اضافه كرد.

مسئله ديگر اينكه اگر چنانچه طبقه كوره بعد از اعمال جداكننده كاملاً خشك نشود. مسائلي نظير حباب زدن و شكستن را در پي خواهد داشت. براي جلوگيري از اتلاف وقت مي توان بعد از زدن جداكننده ۴ قطعه شيشه بسيار كوچك به اندازه سرچوب كبريت و هم رنگ شيشه زمينه روي طبقه كوره گذاشته و قطعه را در روي اين ۴ قطعه شيشه قرار داد.
به اين صورت وقتي دماي كوره بالا مي رود كم كم قبل از اينكه شيشه نرم شده و روي طبقه بچسبد جداكننده خشك مي شود.

نكته ديگر اينكه براي محافظت از كف كوره در مقابل ريختن شيشه هاي مذاب چه بايد كرد. اين مسئله بسيار مهم است. زيرا كه اگر شيشه مذاب روي آجرهاي عايق كف بريزد مي تواند آن را سوراخ كند. و اين مسئله بازده كوره را پائين مي آورد به اين دليل از يك لايه بسيار ضخيم جداكننده برروي كف كوره استفاده مي شود.

چنانچه كف كوره بوسيله الياف نسوز عايق شده باشد، نبايد روي آن از جداكننده استفاده كرد. بلكه در اين موارد بايد از يك نوع ملات كه در ساخت قالبهايي با جنس الياف نسوز كاربرد دارد ،استفاده كرد. اين ملات سطح آن را سخت كرده و از خراب شدن كف كوره بر اثر ريختن شيشه مذاب جلوگيري مي كند.

نكته آخر اينكه در برخي موارد مي توان از جداكننده بعنوان يك عامل طراحي استفاده كرد اگر اين بتونه به مقدار زياد روي طبقه اعمال شود هنگامي كه هنوز مرطوب است مي توان روي آن طراحي كرد كه بعداز پخت اثر آن روي سطح زيرين كار ديده خواهد شد. به اين منظور بعد از زدن يك لايه جداكننده معمولي تركيبي از آب و جداكننده به نسبت ۱ به ۱ ساخته و برروي طبقه اعمال مي شود. بوسيله كاردك طرح موردنظر را روي طبقه اجرا، بعد اينكه كاملاًَ خشك شده. شيشه روي آن گذاشته و داخل كوره قرار مي گيرد .بايد در نظر داشت هنگام خشك شدن، بتونه ترك هاي كوچكي مي خورد .ولي اين ترك ها اثري بر روي كار نمي گذارد.
سازگاري و آزمايش شيشه ها:

گردآوري يك مجموعه از شيشه هاي سازگار هدف هر هنرمندي است كه مي خواهد در كار خود را پيشرفت كند دستيابي به چنين مجموعه اي از شيشه هاي سازگار نيازمند ثبت دقيق اطلاعات جريان ساخت و درك روشن از چند مفهوم اصلي و اساسي و مهمتر ازهمه درك آزمايشات مربوط به سازگاري شيشه است.
فرمول و شيوه ساخت شيشه هاي رنگي در هر يك از كارخانه هاي توليدي متفاوت است. در نتيجه معمولاً شيشه هاي يك كارخانه با كارخانه ديگر سازگار نيستند وتمامي شيشه هاي رنگي ساخت يك كارخانه با هم سازگاري دارند. در اين كتاب جهت آزمايش از شيشه هاي رنگي شركت Bullseye Glass استفاده شده است.
سازگاري:

به دو شيشه اي سازگار گفته مي شود كه بتوانند با هم ذوب شوندو پس از اينكه بطور مناسب خنك شدند تنش آنها در حدي نباشد كه باعث شكستگي شود. مهم اين است كه سازگاري در چارچوب صنايع شيشه تعريف شود. براي يك صنعتگر شيشه مهم است كه بتواند چند قطعه شيشه رنگي را با هم ذوب كند و محصول بدست آمده در شرايط محيطي نرمال دچار شكست نشود.( شرايط نرمال يعني مقاومت در محدوده هاي دمايي مختلف مثلاً دماي داخل ماشين ظرفشوئي تا دماي كنترل شده داخل نمايشگاهها ).اين شيشه به هر قصدي كه توليد شود دوام آن بستگي به سازگاري شيشه هاي مصرف شده در آن دارد.
شيشه مانند ساير مواد هنگامي كه گرم شود منبسط وهنگامي كه سرد شود منقبض مي شود.اگر انبساط و انقباضدو قطعه شيشه اي كه با هم ذوب مي شوند شبيه به هم نباشد تنش هاي نامطلوبي در شيشه بوجود مي آيد.( رك P44 )

هرچه تفاوت انبساط و انقباض بيشتر باشد، تنش بيشتر خواهد شد. اگر اين تنش خيلي زياد باشد،دو قطعه شيشه اي كه به هم متصل شده اند در هنگام سردشدن شكسته و از هم جدا مي شوند. اگر اين تنش ها در حد متعادل تري باشند در طول خنك شدن از هم جدا نمي شوند. وليكن تحمل تغيير دماهاي مختلف را ندارند( مانند تغيير دماهاي داخل ماشين ظرفشوئي)

تنش هاي ناسازگاري هر چند كم يا زياد بوسيله(Annealing ) تنش زدايي از بين نمي رود. تر ك هاي ناشي از ناسازگاري شيشه ها و ترك هاي ناشي از تنش زدايي نادرست ،از همديگ قابل تشخيص است. ترك هاي ناشي از عدم سازگاري دو شيشه در حد فاصل و فصل مشترك دو شيشه رنگي بوجود مي آيد. در صورتي كه ا گر دو شيشه سازگاز بطور مناسب تنش زدايي نشده باشد، شكستگي بصورت نامنظم و اتفاقي از مرزهاي شيشه رنگي عبور كرده و مرزهاي زنگي را قطع خواهد كرد.
ضريب انبساط

بطوركلي دو شيشه با دو رنگ متفاوت در صورتي با هم سازگار هستند كه مانند هم منبسط و منقبض شوند. در اين قبيل موارد گفته مي شود كه دو شيشه ضريب انبساط شبيه به هم دارند. ضريب انبساط عددي است كه درصد تغيير طول شيشه را در اثر تغيير دما نشان مي دهد. اين عدد با اندازه گيري تغيير طول شيشه به نسبت يك درجه سانتيگراد افزايش حرارت تعيين مي شود. اين عدد يك عدد بسيار كوچك است.( مثلاً ۰۰۰۰۰۹۰/۰) بدليل آسانتر شدن مقايسع بين دو شيشه از تمامي صفرهاي قبل از عدد صرف نظر مي شود. بدين ترتيب شيشه اي كه مثال زده شد ضريب انبساط ۹۰ خواهد داشت( رك جدول ضرايب انبساط بعضي شيشه هاي معمولي p44 ).

برچسب ها: تزئينات شيشه اي, شيشه تزييني, شيشه دكوراتيو, شيشه هاي اپكسي, شيشه هاي استندگلس, شيشه هاي پتينه, شيشه هاي تزئيني, شيشه هاي تيفاني, شيشه هاي دكوراتيو, شيشه هاي دكوراسيون داخلي, شيشه هاي دكوراسيوني, شيشه هاي ويتراي

فيوز گلس

شيشه هاي تزئيني، فيوز گلس شيشه اي است كه در يك كوره در طيف وسيعي از درجه حرارت بالا از 593 درجه سانتي گراد (1099 درجه فارنهايت) به 816 درجه سانتي گراد (1501 درجه فارنهايت) اخراج شده (حرارت پردازش) است. 3 تفاوت اصلي برنامه دما و اثر در نتيجه در شيشه اي وجود دارد.

جرقه در محدوده پايين تر از اين دما 593-677 درجه سانتي گراد (1،099-1،251 ° F) است افتادن ناميده مي شود. جرقه در محدوده وسط اين درجه حرارت 677-732 درجه سانتي گراد (1،251-1،350 ° F) در نظر گرفته “تركيب رويه”. شليك شيشه اي در قسمت بالاتر از اين محدوده 732-816 درجه سانتي گراد (1،350-1،501 ° F) است كه معمولا به عنوان يك “فيوز كامل” توصيف كرد.

همه از اين تكنيك مي توان به يك كار شيشه اي در اخراج جداگانه اعمال شده به اضافه كردن عمق، تسكين و شكل.

تاريخچه

در حالي كه ريشه هاي دقيق از تكنيك هاي تركيب شيشه اي هستند با اطمينان شناخته شده نيست، شواهد باستان شناسي كه مردم مصر با تكنيك حدود آشنا بودند وجود دارد 2000 سال پيش از ميلاد است. [1] اگر چه اين تاريخ به طور كلي توسط محققان، پذيرفته، برخي از مورخان معتقدند كه اولين روش اتصال براي اولين بار توسط روميان، كه glassworkers بسيار پركار بود توسعه داده شد. [2] آميخته شدن روش اصلي ساخت اشياء شيشه اي كوچك براي حدود 2000 سال، تا زماني كه توسعه ناظر استعمال راكت بلوپايپ شيشه اي بود. داستان هاي كوتاه تا حد زيادي آميخته شدن با توجه به بهره وري بيشتر و ابزار آن جايگزين.

در حالي كه شيشه اي كار به طور كلي در احياي در طول رنسانس و طبق آمار، آميخته شدن تا حد زيادي در اين دوره ناديده گرفته شد. آميخته شدن در طول 1960s آغاز شد به دست آوردن مجدد محبوبيت در اوايل قرن 20، به ويژه در ايالات متحده. آميخته شدن شيشه اي مدرن يك سرگرمي گسترده است اما روش نيز به دست آوردن محبوبيت در جهان هنر خوب است.

سازگاري

قطعه متفاوت از شيشه هاي تزئيني، فيوز گلس بايد به منظور اطمينان از آنها مي توان به درستي ذوب سازگار باشد. اين يك تصور غلط كه عينك با همان ضريب انبساط (COE) سازگار خواهد بود. ضريب انبساط يك شاخص كه عينك ممكن است سازگار است، اما بسياري از عوامل ديگر كه تعيين اينكه آيا عينك سازگار وجود دارد. اگر عينك ناسازگار با هم تركيب شده، بعيد است كه قطعه ذوب شده قادر به حفظ تماميت ساختاري خواهد بود. قطعه ممكن است در طول فرآيند خنك كننده خرد، و يا توسعه تنش نشات گرفته از نقطه تماس بين عينك ناسازگار در طول زمان، منجر به شكستگي در شيشه اي، و در نهايت شكستگي.

به طور كلي، توليد كنندگان كوره هاي شيشه اي خواهد عينك خود را براي سازگاري با شيشه هاي ديگر آنها را راي. به منظور مطمئن باشيد كه عينك استفاده مي كنند سازگار خواهد بود، بسياري از fusers شيشه عينك يك سازنده اتخاذ منحصرا از استفاده كنيد.

استرس در دو قطعه از شيشه ناسازگار كه ذوب شد را مي توان با قرار دادن آيتم بين دو فيلترهاي پلاريزه مشاهده شده است. اين مناطق از تنش كه استرس و شكستگي در طول زمان توسعه نشان مي دهد.

تكنيك هاي

اين بخش، در مورد شيشه هاي تزئيني، فيوز گلس هيچ منابع استناد نمي كند. لطفا بهبود اين بخش كمك كند با اضافه كردن استناد به منابع معتبر. اطلاعات بدون مرجع ممكن است مشكل ايجاد كرده و پاك شوند. (فوريه 2016) (بدانيد چگونه و چه زماني اين پيام را حذف قالب)

ترين روش اتصال معاصر شامل انباشته، و يا لايه بندي ورق هاي نازك شيشه اي، اغلب با استفاده از رنگ هاي مختلف براي ايجاد الگوهاي يا تصاوير ساده است. پشته است و سپس داخل كوره قرار داده شده است (كه تقريبا هميشه الكتريكي، اما مي توان با گاز يا چوب گرم) و سپس گرم مي شود از طريق يك سري از رمپ (گرم شدن سريع) و كمپرس (برگزاري درجه حرارت در يك نقطه خاص) تا زماني كه جداگانه قطعه شروع به يكديگر پيوند مي خورند. ديگر كوره است كه در حداكثر درجه حرارت برگزار شد، به طور كامل پشته تركيب خواهد، در نهايت نرم و گرد كردن لبه هاي شكل اصلي. هنگامي كه اثر مورد نظر شده است در حداكثر درجه حرارت مطلوب به دست آورد، دماي كوره را پايين خواهد بود به سرعت از طريق محدوده دما از 815 درجه سانتي گراد (1499 درجه فارنهايت) را به 573 درجه سانتي گراد (1063 درجه فارنهايت) براي جلوگيري از devitrification. شيشه اي است كه پس از آن اجازه براي خنك به آرامي در طول يك زمان مشخص، غوطه ور شدن در محدوده درجه حرارت مشخص است كه به فرايند آنيلينگ ضروري است. اين مانع از خنك كننده هاي ناهموار و قراضه و توليد يك محصول قوي به پايان رسيد.

اين خنك كننده مي گيرد به طور معمول براي يك دوره 10-12 ساعت در 3 مرحله است.

اولين stage- دوره سريع سرد است كه به جاي شيشه اي به پايان بالايي از حد و فولاد 516 درجه سانتي گراد (961 درجه فارنهايت). stage- دوم پختن خيس در 516 درجه سانتي گراد (961 درجه فارنهايت) است كه به منظور برابر درجه حرارت در هسته و سطح شيشه اي در 516 درجه سانتي گراد (961 درجه فارنهايت) تسكين استرس بين آن مناطق است. آخرين مرحله، يك بار تمام مناطق زمان براي رسيدن به يك درجه حرارت ثابت داشته اند، سفر نهايي به دماي اتاق است. كوره است به آرامي پايين در طول دوره از 2 ساعت را به 371 درجه سانتي گراد (700 درجه فارنهايت)، خيس به مدت 2 ساعت در 371 درجه سانتي گراد (700 درجه فارنهايت)، دوباره به 260 درجه سانتي گراد (500 درجه فارنهايت) كه به پايان مي رسد شليك برنامه. شيشه اي در كوره بسته باقي مي ماند تا زماني كه اذر سنج خواند دماي اتاق.

توجه داشته باشيد كه اين درجه حرارت هستند قوانين سخت و سريع است. بسته به كوره، اندازه پروژه، تعداد لايه ها، نگاهي به پايان رسيد مورد نظر، و حتي نام تجاري شيشه اي، سطح شيب دار و خيس دما و زمان ممكن است متفاوت باشد. آويز كوچك مي تواند اخراج مي شود و به سرعت در حال سرد مي شود. به عنوان مثال، قطعات شيشه اي كوچك را مي توان در كمتر از يك ساعت از كار اخراج.

محصولات تمام شده

تكنيك هاي شيشه ذوب شده به طور كلي مورد استفاده براي ايجاد هنر شيشه اي، كاشي شيشه اي، و جواهرات، به ويژه مهره. تكنيك افتادن اجازه ايجاد بزرگتر، تكه كاربردي مانند ظروف، كاسه، بشقاب، زير سيگاري و. توليد قطعات كاربردي به طور كلي نياز به 2 يا بيشتر اخراج جداگانه، يكي به فيوز شيشه اي و ركود دوم آن را به شكل دهند.

از آنجا كه 1970s، علاقمندان بيشتري در استفاده از شيشه كوره ذوب را به مهره هاي و اجزاي سازنده براي جواهرات متمركز شده است. اين از زمان معرفي شيشه توليد شده براي هدف خاص آميخته شدن در كوره تبديل شده است به خصوص محبوب.

برچسب ها: تزئينات شيشه اي, شيشه تزييني, شيشه دكوراتيو, شيشه هاي اپكسي, شيشه هاي استندگلس, شيشه هاي پتينه, شيشه هاي تزئيني, شيشه هاي تيفاني, شيشه هاي دكوراتيو, شيشه هاي دكوراسيون داخلي, شيشه هاي دكوراسيوني, شيشه هاي ويتراي

تاريخچه

سال ۱۹۰۳ توسط يك شيميدان فرانسوي بنام “ادوارد بنديكناس” بصورت تصادفي اختراع شد، وي در هنگام كار در آزمايشگاه مشاهده كرد فلاسك شيشه‌اي پوشش داده شده با نيترات سلولز(نوعي پلاستيك) بعد از شكست متلاشي نشده و قطعات شكسته شده بصورت پيوسته در كنار يكديگرباقي‌ماندند. شيميدان فرانسوي از اين مشاهده الهام گرفت و از آن جهت تهيه شيشه لمينت استفاده نمود. ازاين اختراع براي اولين بار در جنگ جهاني اول براي تهيه شيشه ماسك گازاستفاده شد و سپس در سال ۱۹۳۹ كمپاني فورد بكاربردن شيشه لمينت را درصنعت خودرو سازي آغاز كرد.[۲]

كاربرد اين نوع شيشه‌ها

شيشه‌هاي ضد گلوله، ضد سرقت، ايمن در برابر زلزله.
بانك‌ها، بيمارستان‌ها، استخرها، نورگيرها.
و بطور كلي در ايمني و امنيت حائز اهميت است.
سلولهاي فتوولتائيك
كف شيشه‌اي
شيشه‌هاي عايق صوتي
درب‌هاي ورودي
دكوراسيون داخلي
پنجره ساختمان‌هاي تجاري و مسكوني.
مهمترين ويژگي

شيشه‌هاي لمينت، سه ويژه گي عايق حرارتي، كاهش آلودگي صوتي و امنيت را به طور يكجا در بر دارند.

در اثر ضربه شديد به هيچ وجه نمي‌ريزد و چسبيده به طلق باقي مي‌ماند. ميزان صوت عبوري از شيشه را در هر محدوده فركانسي تا ميزان مشخصي كاهش مي‌دهند. برخي از انواع آن‌ها از عبور حدود ۹۹ درصد از اشعه مضر فرا بنفش (UV)نور خورشيد جلوگيري مي‌كنند. مانع از كاهش تدريجي رنگ پارچه‌ها، فرش‌ها و مبلمان توسط نور خورشيد مي‌شوند.

شيشه‌هاي لمينت با طلق‌هاي 3D Elastic

در ابتدا لمينيت كردن به وسيله رزين انجام مي‌گرفت. اما به علت بروز مشكلاتي مانند جدا شدن لايه‌هاي شيشه از يكديگر و زرد شدن شيشه‌ها به مرور زمان، اين شيوه لمينيت در اروپا و امريكا منسوخ گرديد. لمينيت كردن به وسيله طلق PVB مشكلات مرتبط به لمينيت رزيني را مرتفع نمود. اما به منظور بهبود بخشيدن به ويژگيهاي شيشه‌هاي لمينيت تحقيقات بر روي ميان لايه‌ها صورت گرفت و منجر به پيدايش طلق‌هاي 3D Elastic گرديد. اين نوع طلق‌ها نسبت به PVB از قدرت چسبندگي بالاتري برخوردارند و مقاومت بيشتري در برابر گرما، سرما و رطوبت از خود نشان مي‌دهند.

مهمترين ويژگي شيشه‌هاي لمينيت با طلق‌هاي 3D Elastic

قابليت كشساني بالا (كشسان بودن بالاي طلق باعث مي‌شود تا در اثر ضربات شديد به شيشه، طلق مقاومت نموده و پاره نشود.)
شفافيت عالي
قدرت چسبندگي فوق العاده
محافظت در برابر UV
مقاومت بالا در برابر باد
مقاومت خوب در برابر حرارت
ضد آب
بادوام در محيط مرطوب
عايق صوت.
يكي از مزيت‌هاي مهم طلق‌هاي 3D Elastic بر PVB

اين طلق با مواد گوناگون سازگار است به طوريكه به وسيله اين طلق مي‌توان شيشه‌ها را با موادي مانند پارچه و عكس لمينيت نمود كه منجر به توليد شيشه در انواع طرحهاي دلخواه با كاربري زينتي و دكوراتيو مي‌گردد.

برچسب ها: تزئينات شيشه اي, شيشه تزييني, شيشه دكوراتيو, شيشه هاي اپكسي, شيشه هاي استندگلس, شيشه هاي پتينه, شيشه هاي تزئيني, شيشه هاي تيفاني, شيشه هاي دكوراتيو, شيشه هاي دكوراسيون داخلي, شيشه هاي دكوراسيوني, شيشه هاي ويتراي